Portorez

Zondag 20 augustus,

Vandaag verlaten we Bohinsjka bela en de alpen voor de sloveense kust. We kozen voor een route door de bergen naar de streek Gorsika Brda, op de grens met italie. We konden twee routes nemen, door Slovenie of langs de italiaanse kust, langs Trieste. We hadden een prachtige tocht door de bergen met lekkere haarspeld bochten en smalle wegen. Ook ik heb een deel van deze route  is dan toch spannend dat  je na elke bocht je tegenligger niet ziet. We hebben pauze gehouden in een leuk tentje langs de weg waar forellen werden gevangen. We zaten er heerlijk in de zon. Maar daar konden we niet te lang blijven want we moesten door. De rit door de bergen had toch wel lang geduurd, wat we wel wisten. 

Op de grens met Italië namen we een wat late lunch. En hoe kan het ook anders het was een italiaans restaurant. We hebben hier heerlijk gegeten. Het is toch leuk om te zien dat je vrij snel ander gedrag in het verkeer ziet als je de grens over bent. Ongeduld, inhalen, toeteren. Langs de boulevard in Trieste was het een parkeerchaos zoals dat alleen maar hier kan. We moesten er wel om lachen. De rit langs de kust was wel erg leuk om te rijden en Trieste ziet er leuk en gezellig uit. 

Einde van de dag arriveerde we in Portoroz bij ons appartement. Noa en Hugo wilde nog zwemmen in de zee dus gingen we al vrij snel op pad. We zitten helemaal boven op de heuvel (geen zicht op zee) dus moesten we eerst naar beneden lopen en een klein stukje langs de boulevard. De zee trok ze niet aan. Het is hier rotstig en kades met trappen waar je al direct tot je knieën in zee stond. Voor Hugo was dit niets. Dus ze taaide al snel af. Maar wat een feest hier met al die "kermis" attracties. De kids worden helemaal gek en willen van alles. We hebben ze beloofd om morgen twee atrakties te kiezen. Aan een stuk opgespoten zand waar kinderen konden spelen hebben we lekker gegeten. Moe en voldaan naar bed.