Tallinn

Zoals al eerder opgenoemd zitten wij in kalamaja, een zeer hippe en trendy wijk. Prachtige houten huizen in allerlei kleuren. Het heeft ook een zeer lange geschiedenis deze wijk. Maar dat ga ik allemaal niet benoemen. Wel heb ik de geschiedenis van de bezienswaardigheden wat we van binnen hebben bekeken opgezocht op Wikipedia en gekopieerd in dit verslag. Dat is handig voor als ik straks mijn fotoboek ga maken. Wij vonden Tallinn een prachtige stad en hebben een zeer mooie dag gehad. Voor Noa&Hugo zo afentoe pittig. Maar tussendoor speeltuin opgezocht en op tijd naar ons appartement want daar is heel veel speelgoed aanwezig. Dat is voor hun fantastisch. 

Vandaag Tallinn bekijken;

Tallinn is de hoofdstad van Estland. De stad ligt aan de Baai van Tallinn, een onderdeel van de Finse Golf. Aan de andere kant van de Finse Golf ligt het veel jongere Helsinki. Tallinn telt ruim 440.000 inwoners, een derde van alle inwoners van Estland. Voor de Estse onafhankelijkheid heette de stad Reval, in het Russisch ook Rewel. Na de inlijving bij de Sovjet-Unie zou de Estische naam officieel blijven, echter zonder dubbele n (Таллин Tallin). Deze naam is terug te voeren op de middeleeuwse aanduiding Taani-linn ofwel Deense stad.

Met de bus reden we richting oude stad. Het was maar 3 haltes maar te veel om te lopen aangezien we al de hele stad doorlopen. We hadden een mooi wandeling uit de lonely planet gehaald. 

De meeste bezoekers, dus wij ook, die naar Tallinn gaan komen voor de oude binnenstad Vanalinn, die deel uitmaakt van het stadsdistrict Kesklinn. De hele wijk is UNESCO-werelderfgoed.

De Hanze heeft de geschiedenis en het uiterlijk van Tallinn zeer bepaald: Vanalinn telt vele koopmanshuizen en pakhuizen uit deze tijd. De binnenstad is grotendeels ommuurd, en deze stadsmuur is voorzien van een groot aantal pittoreske torens. Net als in sommige Nederlandse steden hebben torens en poorten er bijnamen: een van de verdedigingstorens heet Kiek in de Kök ('Kijk in de Keuken' in het Laagduits, de taal van de Hanze). Verder zijn er de torens Lange Herman (Pikk Hermann) en Dikke Margareta(Dicke Margarethe, Paks Margareeta).

De oude stad bestaat uit twee gedeelten: de Domberg (Toompea), waar de adel en de geestelijkheid woonde, en de benedenstad. Deze delen worden gescheiden door een muur en verbonden door twee straatjes: Lühike jalg(het 'Korte Been') en Pikk jalg (het 'Lange Been'). Oorspronkelijk waren de oude en de benedenstad twee steden, elk met een eigen bestuur: op en rondom de Domberg woonde de Duits-baltische elite van adel en hogere burgerij.

Wat hebben wij bezocht;

De Kathedraal van Alexander Nevski (Estisch: Aleksander Nevski katedraal, Russisch: Александро-Невский собор) is één van de grote monumenten van de Estse hoofdstad Tallinn. De Russisch-orthodoxe kathedraal is gewijd aan de heilige Alexander Nevski en staat op de kathedraalheuvel (Toompea). 

De dom van Tallinn (Ests: Tallinna Neitsi Maarja Piiskoplik Toomkirik) is een kathedraalin de hoofdstad van Estland, Tallinn. De kerk staat op de Domberg (Toompea) en is gewijd aan Maria. Oorspronkelijk was het een katholieke kerk. In 1561 werd het een lutherse kerk. Tegenwoordig is het de bisschopskerk van de Evangelisch-Lutherse Kerk van Estland. Wij hebben de dom beklommen. Wel 60 meter hoog, wat een prachtig uitzicht hadden we!!

Het Raadhuis;

Het bouwwerk is opgetrokken in de stijl van de late gotiek. Het telt twee verdiepingen en een zolder. De voorgevel, die naar het marktplein toegekeerd is, laat een rij kantelenzien waar het dak begint. Uit de kantelen steken twee waterspuwers in de vorm van een drakenkop. Ze zijn in 1627 vervaardigd door de kopersmid Daniel Pöppel.

Aan de oostzijde bevindt zich een slanke, achthoekige toren. De spits werd in 1627 vervangen door een nieuwe spits in de stijl van de late renaissance. Eeuwen later, op 9 maart 1944, verloor het stadhuis bij een Sovjetbombardement op Tallinn tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn spits. In 1952 is de spits weer gereconstrueerd. Sinds 1530 staat op de torenspits de windwijzer ‘Oude Thomas’ (Estisch: Vana Toomas, Duits: Der Alte Thomas). De figuur, die vroeger verguld was, stelt een infanterist voor met een vaandel in de hand. Het huidige beeldje is een kopie; het origineel bevindt zich in de kelders van het stadhuis. In de 64 m hoge toren hangt een van de oudste klokken van het Balticum, uit 1586. Vroeger werd deze geluid bij brandalarm.

Op de begane grond bevindt zich aan de zijde van het marktplein een galerij achter acht traveeën. Vroeger stonden hier winkels en kraampjes. Achter de galerij lagen de kelders en opslagruimtes van het gebouw en werd ook de wijnvoorraad van het gemeentebestuur bewaard.

De Heilige Geestkerk;

De bouw van de Heilige Geestkerk begon rond 1300 als uitbreiding van de kapel die eerder op deze plaats stond en hoorde bij het armenhuis en het pesthuis van de stad. In 1380 was de bouw gereed. De Heilige Geestkerk is een tweebeukige hallenkerk, gedragen door tien gewelfribben. Ze is de kleinste van de middeleeuwse kerken in Tallinn.

De huidige minaretachtige toren van de kerk, aan de westzijde, is veel jonger. Hij dateert uit 17e eeuw, de tijd van de barok, maar moest in 2002 na een brand voor een groot deel worden gereconstrueerd. Zijn voorganger, uit de tijd van de renaissance, was ook al uitgebrand na een blikseminslag. De toren is 53,20 m hoog en telt acht verdiepingen. Naast twee kerkklokken uit de 17e eeuw heeft de toren ook de oudste kerkklok van Tallinn. Ze is gegoten in 1433. In de klok is een Nederduitsetekst gegraveerd: ‘ik sla rechte / der maghet als deme knechte / der vrouwen als dem heren / des en kan mi nemant vor keren’ (‘Ik sla net zo goed / voor de meid als voor de knecht / voor de dame als voor de heer / dat kan niemand mij verbieden’).[1] Daaronder staat de naam van de klokkengieter: Merten Seifert. De klok is bij de brand van 2002 zwaar beschadigd geraakt.[2]

In de muur aan de noordkant van de kerk is de oudste klok van Tallinn ingemetseld. Ze werd in 1684 door de houtsnijder Christian Ackermann vervaardigd. De beschildering laat zonnestralen en de vier evangelisten zien.

De Heilige Geestkerk was de kerk waar de gemeenteraad vaak de Heilige Mis bijwoonde alvorens in vergadering te gaan in het nabijgelegen Stadhuis van Tallinn. In 1524 vond in Tallinn een beeldenstorm plaats en werd de kerk geplunderd. De gemeenteraad wist echter spoedig de orde te herstellen en zorgde ervoor dat de geroofde kunstschatten terugkwamen. In 1525 ging Tallinn officieel over tot het lutheranisme en werd de kerk luthers.

Vanaf 1531 werden in de kerk preken in het Estisch gehouden. Voor die tijd werd alleen in het Duits gepreekt. De Estischtalige parochie kon rechten doen gelden op een deel van de begraafplaats in Kalamaja en vanaf 1903 in Rahumäe.

Een bekende predikant van de kerk was Johann Koell (±1500-1540), die de catechismus in het Estisch vertaalde. Het boek verscheen in 1535 in Wittenberg in één band met een Nederduitse vertaling van de hand van Simon Wanradt (±1500-1567). Het is de oudste gedrukte Estische tekst die bewaard gebleven is.[3]

Ook Balthasar Rüssow was in de Heilige Geestkerk werkzaam als dominee. Hij publiceerde in 1578 het boek Chronica der Provinz Lyfflandt, een geschiedenis van Lijfland in het Nederduits. Rüssow is de hoofdpersoon in de vierdelige romancyclus Kolme katku vahel (‘Tussen drie pestepidemieën’, 1970–1980) van Jaan Kross.

Wij vonden dit een prachtige kerk met veel houtsnijwerk.