Banská Stiavnica 1 augustus
3 augustus 2019 - Banská Stiavnica, Slowakije
Na allebei een slechte nacht te hebben gehad vanwege de pizza en het harde bed moesten we er toch op tijd uit. We hebben namelijk ontbijt bij dit pension dus dat kon tot 9.30
Aankomende drie dagen gaan we dit stadje ontdekken. De historische binnenstad staat sinds 1993 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
De oudste schriftelijke vermelding van Banská Štiavnica is uit het jaar 1156. Reeds in de 13e eeuw was de stad bekend vanwege de winning van goud en zilver. Veel van de inwoners waren Karpaten-Duitsers die zich hier op uitnodiging van de Hongaarse koning vestigden.
In 1735 werd in de stad, die toen Selmecbánya heette, de "Berg-Schola," het eerste instituut voor technisch onderwijs ter wereld opgericht. De stad was toen onderdeel van het Koninkrijk Hongarije, veel voormalige studenten en docenten waren betrokken bij de oprichting van de Technische Universiteit Boedapest. In 1919 verhuisde de school als gevolg van het verdrag van Trianon naar de Hongaars gebleven stad Sopron.
In 1782 gold de stad als de derde stad van het toenmalige Hongarije, na Pressburg (nu Bratislava) en Debrecen, met 23.192 inwoners. In 1919 werd de stad na het verdrag van Trianon van Hongarije afgescheiden en onderdeel van het nieuwe land Tsjechoslowakije, dat in 1927 de stad haar huidige naam gaf.
De bevolking van de stad bestond vanaf de 12e eeuw veelal uit Saksische kolonisten. Dankzij de mijnbouw trokken veel arbeiders van verschillende etnische groepen naar de stad. Ook nu nog zijn veel inwoners afstammelingen van de Saksen en andere etnische groepen.
We hadden dus al gezien dat er een mijn museum vlak bij was. Klaas sprak gisteravond een slovaak die in Engeland woont maar hier geboren was. Hij gaf als tip het mijn museum te bezoeken dat zou ook leuk zijn voor de kinderen. Bij het ontbijt had hij voor ons geinformeerd naar de tijd van een engelse gids. Die starte om 11.00 dus een mooie tijd voor ons. We gingen met een groepje slovaken met gids mee maar wij hadden samen met een Australisch stel onze engelse gids. Het kwam er op neer dat we een prive tour hadden. We kregen eerst helmen, een regenjas en grote lamp mee. Daar gingen we dan gekleed in passend kledij voor een bezoek aan de zilvermijn. Noa vond het spannend om onder de grond te gaan. Zij had allerlei vragen als; als er iets gebeurt kunnen we er dan uit, of als ik het niet leuk vind. Weet de gids de weg wel, wat als de lampen het niet doen, kan het instorten. Op alle vragen probeerde we haar gerust te stellen, ze moest ook maar ervaren dat het goed zal gaan en dat het best leuk is om te mijn te bezoeken. En het was onder de grond ook ontzettend leuk en interessant om te horen hoe het dan allemaal in zijn werk ging. Na de mijn gingen we terug naar ons pension en hebben heerlijk gegeten in de tuin met prachtig uitzicht over de stad!! We gingen toen naar een meertje om te zwemmen. Ook een tip van de slovaak. Omdat het hier een mijngebied was liggen er ook veel meertjes. Deze zijn gecreëerd om het overtollige water in de mijnen te laten wegvoeren en opvangen. Het was een leuke ontspanning. Deze avond wel heerlijk gegeten!
In het Winkelmadepark hadden wij met het vee van Piet van Zoonen weinig last Hier lopen op afstand veel paarden van Cor Jonker, is dat de reden? Wij lossen het op met de vliegenklapper, een spuitbus en wij denken aan horren. Gisteren zijn wij naar Aartswoud gefietst, daar was in de kerk een expositie over de stoomtram van Hoorn naar Schagen.. Er was ook een stop in Winkel bij het marktgebouw. Ans en Kees de Jong kwamen zaterdagmiddag op de koffie en het huis bekijken.
Nou dit was een klein berichtje, geniet van de komende dagen want het is om voordat je het weet. Alvast een goede thuisreis gewenst en tot ziens. Een heel dikke knuffel voor Noa en Hugo. Hartelijke groeten van Jannie en Frits